×

LingQ'yu daha iyi hale getirmek için çerezleri kullanıyoruz. Siteyi ziyaret ederek, bunu kabul edersiniz: çerez politikası.


image

Incerti autoris "Historia Apollonii Regis Tyri", Pars III, 1

Pars III, 1

Cum haec agerentur, venit AppoIIonius, xiv anno jam transacto, ad domum Stranguilionis et Dyonisiadis ad civitatem Tharsim. Quem cum vidisset Stranguilio, perrexit rapido cursu dixitque uxori suae Dyonisiadae:

Dixisti Apollonium naufragum esse mortuum; ecce venit ad repetendam filiam! Ecce, quid dicturi sumus pro jilia?

Et illa: Miser vir et ego conjux accipiamus vestes lugubres, perfundamus lacrimas et credet nobis, quod filia ejus naturali morte defuncta est.

Cum haec ita agerentur, intravit Apollonius; ut vero vidit eos lugubri veste indutos, ait:

Quare in adventu meo funditis lacrimas? Credo, quod istae lacrimae non sunt vestrae, sed meae.

Ait mulier nequam: Utinam ad aures tuas alius et non ego aut conjux meus diceret, quod jam dicam! Tharsia tua filia subito defuncta est.

Apollonius haec audiens, totum corpus ejus contremuit, diuque defixus stetit. Tandem resumpto spiritu intuens mulierem ait: O mulier, si filia mea defuncta est, ut dicis, numquid et pecunia ac vestes simulque perierunt!

At illa: Aliquae sunt, aliquae perierunt.

Et dixerunt: Crede nobis, quia credidimus, quod filiam venientem invenires, et ut scias, nos non esse mentitos, habemus testimonium; cives enim nostri memores beneficiorum tuorum in proximo litore ex aere collato filiae tuae motiumentum fecerunt, quod potes videre.

ApoIIonius credens, eam esse defunctam, ad famulos ait:

ToIIite haec, famuli, et ferte ad navem! Ego vadam ad filiae meae monumentum.

Legit titulum sicut superius est scriptum. Stetit quasi extra se, maledicens oculos proprios et ait:

O crudeles oculi, filiae meae non potuistis lacrimas fundere!

Hiis dictis ad navem perrexit et ait famulis suis:

Prohicite me, queso, in profunditatem maris! Cupio enim in undis exhalare spiritum.

Et dum prosperis navigat Tyrum, reversus subito, mutatum est pelagus et per diversa maris discrimina naves jactabantur; omnibus autem deum rogantibus ad Machilenam civitatem, in qua erat filia sua Tharsia, venerunt; gubernator autem cum omnibus magnum plausum dedit.

Ait AppoIIonius: Quis sonus hilaritatis aures meas percussit?

Ait gubernator: Gaude, domine, quia hodie natalitia celebrantur!

Apollonius ingemuit et ait: Et omnes diem festum celebrent praeter me; sufficiat famulis meis poena mea ac dolor, dono eis x aureos, et emant, quae voluerint, et diem festum celebrant, et quicumque vocaverit me vel gaudium mihi fecerit, crura illorum frangi jubeo.

Dispensator itaque necessaria tulit et rediit ad navem. Cum igitur omnibus navibus navis Apollonii honoratior esset, cum magno convivio ceteris melius celebrant nautae Apollonii. Athenagora, qui Tharsiam diligebat, juxta navem in litore ambulabat, vidit navem AppoIIonii et ait:

Ecce, amici, navis ista mihi pIacet, quam video decenter esse paratam.

Nautae, ut audiunt suam navem laudari, dixerunt ei:

O domine, rogamus, in navem nostram ascendatis!

Et ille: Mihi placet.

Ascendit et libenti cmiino discubuit, posuitque decem aureos in mensa et ait:

Ecce non frustra me invitaveritis!

Et dixerunt: Domine, regratiamur vobis.

Cum auteni princeps vidisset omnes discumbentes, ait:

Quis est dominus navis?

Ait gubernator: Dominus navis in luctu moratur; jacet inferius et mori optat in mari, conjugem perdidit et filiam in terra aliena.

Athenagora ait uni servo Ardalio nomine:

Dabo tibi duos aureos; tantum descende et dic ei: Rogat te princeps civitatis hujus, procede de tenebris ad lucem!

Ait juvenis: Non possum aureis tuis crura reparare. Quaere alium, quia jussit, quicumque eum appellaverit, crura ejus frangantur.

Athenagora ait: Hanc legem vobis constituit, non mihi; ego autem descendam ad eum. Dicito mihi, quomodo vocatur.

At illi: Apollonius.

Audito hoc nomine, ait intra se: Et Tharsia appellavit patrem suum Apollonium!

Descendit ad eum; quem ut vidit barba prolixa, caput squalidum, submissa voce dixit:

Ave, Apolloni!

Apollonius ut audivit, putans se ab aliquo servorum appellari, turbulento vultu respiciens vidit ignotum hominem, honestum et decorum, siluit.

Ait ei princeps: Scio, te mirari, quod ego ignotus te appellavi. Disce, quia princeps sum hujus civitatis, Athenagora nomine; descendi ad litus naves contuendas; inter cetera vidi navem tuam decenter ornatam et amavi aspectum suum; invitatus eram a nautis tuis, ideo ascendi et libenti animo discubui; inquisivi doniinum navis, quem dixerunt in luctu grandi esse; propter quod ad te descendi, ut te de tenebris producerem ad lucem; spero, quia dabit tibi deus post luctum gaudium.

Apollonius levavit caput et dixit: Quis es, domine, vade in pace; ego autem non suni dignus epulari , et ideo amplius vivere nolo.

Athenagora confusus ascendit in superiori navis et dixit:

Non valeo persuadere domino vestro, ut ad lucem exeat; quid faciam, ut revocem a proposito mortis?

Vocavit unum de pueris suis et ait: Vade ad lenonem et roga eum, ut mittat ad me Tharsiam; habet enim sapienciam et sermonem suavem; poterit eum forsitan exhortari, ne talis taliter moriatur.

Pars III, 1 Teil III, 1 Part III, 1 Partie III, 1 Bölüm III, 1

Cum haec agerentur, venit AppoIIonius, xiv anno jam transacto, ad domum Stranguilionis et Dyonisiadis ad civitatem Tharsim. ||||Apollonius arrived Tharsus|||||||||||| ||||アポロニウス||||経過|||||||| While these things were going on, AppoIIonius, after the 14 year had passed, came to the house of Stranguilio and Dionisiadis, to the city of Tharsis. これらが行われている時、アポロニウスは14年がすでに過ぎ去った後、ストランギリオンとディオニシアディスの家に、タルサの街に来た。 Quem cum vidisset Stranguilio, perrexit rapido cursu dixitque uxori suae Dyonisiadae: |||||swiftly||||| ||||||速さ||妻|| When he saw him stranguilio, he went on with a rapid pace and said to his wife Denise: ストランギリオンが彼を見たとき、彼は急いで走り去り、妻のディオニシアダに言った:

Dixisti Apollonium naufragum esse mortuum; ecce venit ad repetendam filiam! ||||||||取り戻すために| You said that Apollonius the shipwreck was dead; Behold, he is coming to regain his daughter! 君はアポロニウスが溺れて死んだと言った; ほら、彼は娘を取り戻しに来た! Ecce, quid dicturi sumus pro jilia? |||||daughter's sake |||||子孫 Behold, what are we to say for the flowers? さあ、私たちは何を言おうとしているのか?

Et illa: Miser vir et ego conjux accipiamus vestes lugubres, perfundamus lacrimas et credet nobis, quod filia ejus naturali morte defuncta est. ||||||||||"let us pour"||||||||||| ||||||配偶者||||流す||||||||自然の||亡くなった| And she: Poor man and I wife, let us take our mournful clothes, let us shed our tears, and she will believe us that her daughter died by natural death. そして彼女は言った:哀れな男、私と君は喪服を身につけ、涙を流そう。そして彼は私たちが彼女の自然死で亡くなったことを信じるだろう。

Cum haec ita agerentur, intravit Apollonius; ut vero vidit eos lugubri veste indutos, ait: |これら|||||||||悲しい||| While these things were going on, Apollonius entered; but when he saw them clothed in mournful clothing, he said: このように事が進んでいるとき、アポロニウスが入ってきた。彼が彼らが悲しげな衣装を着ているのを見たとき、彼は言った:

Quare in adventu meo funditis lacrimas? ||||泣いている| Why do you shed tears at my arrival? なぜ私の到来に涙を流しているのですか? Credo, quod istae lacrimae non sunt vestrae, sed meae. ||"those" or "these"|||||| I believe that these tears are not yours, but mine. 私は、これらの涙はあなたのものではなく、私のものであると信じます。

Ait mulier nequam: Utinam ad aures tuas alius et non ego aut conjux meus diceret, quod jam dicam! |||I wish||耳|||||||||||| The evil woman said, "Would that someone else's ears were close to you, and not I or my wife would say what I'm saying already!" 不実な女が言った:他の誰かがあなたの耳に、私や私の配偶者ではなく、私が今言うことを言ってくれればいいのに! Tharsia tua filia subito defuncta est. Thy daughter Tharsia died suddenly. あなたの娘タルシアは突然亡くなりました。

Apollonius haec audiens, totum corpus ejus contremuit, diuque defixus stetit. ||||||||stunned| ||||||||呆然とした| Apollonius, upon hearing these things, his whole body trembled, and stood for a long time fastened in it. アポロニウスはこれを聞いて、彼の全身が震え、長い間ぼんやりと立ち尽くしていました。 Tandem resumpto spiritu intuens mulierem ait: O mulier, si filia mea defuncta est, ut dicis, numquid et pecunia ac vestes simulque perierunt! ||||||||||||||||||||"at the same time"| |再び言う|||||||||||||||||||同時に| At length, having recovered his spirit, he looked at the woman, and said, "Woman, if my daughter died, as you say, have both the money and the clothes perished at the same time?" ついに息を吹き返し、女性を見て言いました: おい、もし私の娘が亡くなったのなら、君が言うように、金や衣服も一緒に失ったのだろうか!

At illa: Aliquae sunt, aliquae perierunt. ||いくつか||| And she said: Some are, some are lost.

Et dixerunt: Crede nobis, quia credidimus, quod filiam venientem invenires, et ut scias, nos non esse mentitos, habemus testimonium; cives enim nostri memores beneficiorum tuorum in proximo litore ex aere collato filiae tuae motiumentum fecerunt, quod potes videre. |||||We believed|||||||||||||||||||||||||||||||| ||信じて||||||来る|見つける|||||||嘘をつくこと||||||||||||||寄付された金||||||| And they said: Believe us, because we believed that you would find a daughter coming, and that you may know that we have not lied, we have evidence; for our fellow-citizens, mindful of your kindnesses, have made a motion on your daughter on the nearest shore, which you can see. そして彼らは言った: 私たちを信じてください、私たちは信じたからです。あなたの娘が来るのを見つけるでしょう。そして、私たちが嘘をついていないことを知るために、私たちは証拠を持っています。実際、私たちの市民はあなたの利益を思い出し、近くの海岸であなたの娘のために寄付を集め、その運動をしました。それを見ることができます。

ApoIIonius credens, eam esse defunctam, ad famulos ait: Apollonius, believing her||||||| アポリオニウス||||||| Apionius, believing that she was dead, said to the servants: アポリニウスは彼女が亡くなったと信じて、召使いたちに言った:

ToIIite haec, famuli, et ferte ad navem! ||||"carry to ship"|| to the|||||| ToIIte these things, my servants, and carry them to the ship! これを持ち去れ、召使いたちよ、そして船に運べ! Ego vadam ad filiae meae monumentum. |行く|||| I am going to my daughter's grave. 私は娘の墓に行きます。

Legit titulum sicut superius est scriptum. |||上記の|| Reads the title has already been written. タイトルは上に書かれている通りです。 Stetit quasi extra se, maledicens oculos proprios et ait: ||||||自分の|| As they stood outside, cursing their eyes and said, 彼はまるで自分以外にいるかのように立ち、自分の目を呪い、言った:

O crudeles oculi, filiae meae non potuistis lacrimas fundere! ||||||あなたたちはできなかった|| Oh, cruel eyes, you are my daughters, you have been unable to shed tears! おお、残酷な目よ、私の娘たちよ、涙を流すことができなかったのか!

Hiis dictis ad navem perrexit et ait famulis suis: Having said this, he went to the ship and said to his servants, これらの言葉を言って、彼は船に向かい、彼の召使たちに言った:

Prohicite me, queso, in profunditatem maris! ||||depth of sea| ||チーズ||| Excuse me, I beg you, into the depth of the sea. どうか、私を海の深みに投げ入れてください! Cupio enim in undis exhalare spiritum. 欲望||||| For I desire to breathe forth the spirit in the waves. 私は波の中で息を吐きたい。

Et dum prosperis navigat Tyrum, reversus subito, mutatum est pelagus et per diversa maris discrimina naves jactabantur; omnibus autem deum rogantibus ad Machilenam civitatem, in qua erat filia sua Tharsia, venerunt; gubernator autem cum omnibus magnum plausum dedit. ||"prosperis" in this context translates to "favorable conditions" or "favorable winds."||||||||||||||"were tossed about"||||||||||||||||||||great applause| ||繁栄|||||変わった||||||海の|海の境界||揺れ動かされていた||||神々に頼んで||||||||||||||||拍手| And while he sailed for Tire with good success, he returned suddenly, and the sea was changed, and the ships were swayed by the different hazards of the sea; but at the request of all the gods, they came to the city of Machilene, in which their daughter Tharsia was; and the captain, with all, gave a great applause. そして、順調にティルスに向かって航海していると、突然戻ってきて、海が変わり、さまざまな海の危機で船が翻弄された。しかし、すべての神々に助けを求めてマキレナの街に来た。そこには彼の娘タルシアがいた。船の操縦士は皆と共に大きな拍手を送った。

Ait AppoIIonius: Quis sonus hilaritatis aures meas percussit? |||||||"struck" ||||楽しさの||| AppoIIonius said: What sound of merriment struck my ears? アポロニウスは言った:どの喜びの音が私の耳を打ったのか?

Ait gubernator: Gaude, domine, quia hodie natalitia celebrantur! ||||||誕生日| The governor said: Rejoice, sir, because birthdays are being celebrated today! 知事は言った: 喜べ、主よ、今日は誕生日が祝われるから!

Apollonius ingemuit et ait: Et omnes diem festum celebrent praeter me; sufficiat famulis meis poena mea ac dolor, dono eis x aureos, et emant, quae voluerint, et diem festum celebrant, et quicumque vocaverit me vel gaudium mihi fecerit, crura illorum frangi jubeo. |"groaned"|||||||||||||punishment||||"I give"||||||||||festival day||||||||||their legs||| |||||||祭日|祝う|||||||||||それら||||買う|||||||||呼ぶ||||||脚||折れさせる| Apollonius sighed and said: And let all celebrate the festival except me; let my punishment and pain be sufficient for my servants, I give them x gold, and they may buy what they want, and celebrate the festival day, and whoever calls me or makes me happy, I command their legs to be broken. アポロニウスはため息をつき、言った: 私以外は皆、祭日を祝え;私の罰と痛みは、私の使者たちに十分だ、彼らに金貨10枚贈り、それで彼らが欲しいものを買い、祭日を祝え、そして私を呼ぶ者や私に喜びを与える者の足を折れと命じる。

Dispensator itaque necessaria tulit et rediit ad navem. 配給者|したがって||持ってきた|||| So the dispenser took the necessities and returned to the ship. したがって、管理者は必要な物を持ち、船に戻った。 Cum igitur omnibus navibus navis Apollonii honoratior esset, cum magno convivio ceteris melius celebrant nautae Apollonii. |therefore|||||||||||||| |||||アポロニウス|||||||||| Since, therefore, the ship of Apollonius was more honorable than all the ships, the Apollonian sailors celebrate it better with a great banquet than the rest. したがって、すべての船の中でアポロニウスの船が最も尊ばれるため、アポロニウスの水夫たちは他の人たちよりも盛大な宴会を開催しました。 Athenagora, qui Tharsiam diligebat, juxta navem in litore ambulabat, vidit navem AppoIIonii et ait: |||愛していた|||||歩いていた||||| Athenagoras, who loved Tharsia, was walking by a ship on the shore, he saw the ship of AppoIIonius, and said: タルシスを愛していたアテナゴラスは、岸の船の近くを歩いていて、アポロニウスの船を見て言った:

Ecce, amici, navis ista mihi pIacet, quam video decenter esse paratam. ||||||||properly||prepared ||||||||適切に|| Behold, my friends, this ship lies before me, which I see fittingly prepared. 見よ、友よ、この船は私にとって好ましい、私はこの船がきちんと準備されているのを見ている。

Nautae, ut audiunt suam navem laudari, dixerunt ei: ||聞く||||| The sailors, as they hear their ship being praised, said to him 船乗りたちが自分の船が賞賛されているのを聞くと、彼らは彼に言った:

O domine, rogamus, in navem nostram ascendatis! |||||私たちの船| Oh lord, we beg you to go up into our ship! おお主よ、お願いです、私たちの船に乗ってください!

Et ille: Mihi placet. And he said, I like it. 彼は言った: 私はそれが好きです。

Ascendit et libenti cmiino discubuit, posuitque decem aureos in mensa et ait: |||"with a smile"||"and placed"|||||| |||||置いた|||||| And he went up, and sat down gladly, and placed the ten gold coins on the table, and said, 彼は立ち上がり、喜んで食卓につき、十枚の金貨をテーブルに置いて言った:

Ecce non frustra me invitaveritis! ||"in vain"|| ||||招待するだろう Behold, you do not invite me in vain! ご覧なさい、無駄に私を招待したわけではありません!

Et dixerunt: Domine, regratiamur vobis. |||"We thank you"| |||感謝します| And they said, "Lord, let us go forward to you." 彼らは言った:主よ、感謝いたします。

Cum auteni princeps vidisset omnes discumbentes, ait: |||||reclining at table| |しかし||||座っている人々| When the prince saw all the guests, he said: しかし、王子がすべての者が座っているのを見たとき、彼は言った:

Quis est dominus navis? Who is the owner of the ship? 船の主人は誰ですか?

Ait gubernator: Dominus navis in luctu moratur; jacet inferius et mori optat in mari, conjugem perdidit et filiam in terra aliena. ||||||delays|||||||||||||| ||||||滞在する||下に|||||||||||| The ship's captain said, "The master of the ship stays in mourning." he lies below and desires to die in the sea, he has lost his wife and daughter in a strange land. 船の操縦士は言った:船の主人は悲しみに沈んでいる;彼は下に横たわり、海で死ぬことを望んでいる。彼は妻を失い、異国の地で娘を失った。

Athenagora ait uni servo Ardalio nomine: ||||アルダリオ| Athenagoras speaks to one servant by the name of Ardalius; アテナゴラスは「アルダリオという名前の一人の召使いに言った:

Dabo tibi duos aureos; tantum descende et dic ei: Rogat te princeps civitatis hujus, procede de tenebris ad lucem! ||二つ||||||||||||進め|||| I will give you two gold coins. only go down and say to him: The prince of this city begs you, go out from darkness to light. 君に二つの金貨をあげる。だから、降りて行って、彼に言いなさい:この町の首長が君に頼んでいる、暗闇から光の中に出て来なさい!」

Ait juvenis: Non possum aureis tuis crura reparare. |||||||修復する The young man said, "I can't repair your legs with gold." 若者は言った:「君の金貨で私は足を直すことはできない。」 Quaere alium, quia jussit, quicumque eum appellaverit, crura ejus frangantur. |別のもの|||||||| Look for another, because he has ordered whoever will appeal to him, let his legs be broken. 他の人を探せ、なぜなら彼を呼んだ者がいれば、彼の脚は折れるように命じたからだ。

Athenagora ait: Hanc legem vobis constituit, non mihi; ego autem descendam ad eum. Athenagoras says, "He has established this law for you, not for me; and I will go down to him. アテナゴラスは言う: この法律をあなたたちに定めたのは私ではなく、私は彼のもとに降りるだろう。 Dicito mihi, quomodo vocatur. |||呼ばれる Tell me how it is called. 私に教えて、どう呼ばれているのか。

At illi: Apollonius. And they: Apollonius. さて、彼はアポロニウスだ。

Audito hoc nomine, ait intra se: Et Tharsia appellavit patrem suum Apollonium! ||||||||呼んだ||| Hearing this name, he said within himself: And Tharsia called his father Apollonius. この名前を聞いて、彼は内心で思った:タルシスは彼の父アポロニウスを呼んだ!

Descendit ad eum; quem ut vidit barba prolixa, caput squalidum, submissa voce dixit: |||||||||"filthy"|"subdued" or "low"|| ||||||ひげ|||||| He went down to him; whom, when he saw a long beard, a foul head, he said in a low voice: 彼のところに降りて行った。彼を見て、彼は長いひげとボロボロの頭を持っているのを見て、低い声で言った:

Ave, Apolloni! Hail, Apollonius! こんにちは、アポローニ!

Apollonius ut audivit, putans se ab aliquo servorum appellari, turbulento vultu respiciens vidit ignotum hominem, honestum et decorum, siluit. |||||||||||||||honorable and decent||handsome and dignified|fell silent |||||||奴隷たち||||||||立派な||品位|黙った When Apollonius heard this, thinking that he was being called by one of the servants, he looked up with a troubled face and saw an unknown man, honest and decent, and kept silent. アポローニウスは、自分が誰かの召使いに呼ばれたと思い、動揺した表情で振り返ると、知らない男を見た。その男は堂々としていて美しかったので、アポローニウスは黙ってしまった。

Ait ei princeps: Scio, te mirari, quod ego ignotus te appellavi. ||||||||||呼んだ The prince said to him: I know that you are surprised that I called you unknown. 王は彼に言った:私は知らないあなたが私を呼んだことに驚いていることを知っています。 Disce, quia princeps sum hujus civitatis, Athenagora nomine; descendi ad litus naves contuendas; inter cetera vidi navem tuam decenter ornatam et amavi aspectum suum; invitatus eram a nautis tuis, ideo ascendi et libenti animo discubui; inquisivi doniinum navis, quem dixerunt in luctu grandi esse; propter quod ad te descendi, ut te de tenebris producerem ad lucem; spero, quia dabit tibi deus post luctum gaudium. "Learn"||||||||||||"to inspect"||||||neatly|||||||||||"therefore"|||||"I reclined"||The word "doniinum" appears to be a typographical error or a misreading. The correct word in the context of the passage is likely "dominum," which translates to "master" or "lord" in English. So, the translation of "doniinum" (corrected to "dominum") in this context is: "master"|||||grief|great sorrow|||||||||||"bring out"|||||||||grief|joy or happiness 学べ||||||||||||船の争い||||||||||外観||招待された||||||乗り込んだ||||横たわった|私は尋ねた|ドニウム||||||大きな||||||降りた|||||引き出す|||||神が与える||||悲しみ| Learn, because I am the prince of this state, by the name of Athenagoras; I went down to the shore to view our ships; Among other things, I saw your ship nicely decorated, and I loved its look. I was invited by your sailors; when I inquired of the ship, which they said was in great mourning; for which reason I came down to thee, to bring thee out of darkness to light; I hope that God will give you joy after mourning. 学べ、私はこの都市の首領、アテナゴラスという名である; 船を見に岸に降りた; その中で、私はあなたの船が見事に装飾されているのを見て、その姿を愛した; 船の乗組員に招待されたので、私は乗り込み、喜んで横たわった; 船のドニムについて尋ねたが、彼らは大きな悲しみにあると言った; そのため、私はあなたのもとに降りて、あなたを暗闇から光へ導くために来た; あなたに神が悲しみの後に喜びを与えてくださることを願う。

Apollonius levavit caput et dixit: Quis es, domine, vade in pace; ego autem non suni dignus epulari , et ideo amplius vivere nolo. ||||||||||||||am not||feast||||| ||||||||||||||||宴に招かれる||||| Apollonius lifted up his head and said: Who are you, lord, go in peace? but I am not worthy to celebrate alone, and therefore I do not want to live any longer. アポロニウスは頭を上げて言った: 君は誰だ、主よ、安らかに行け; しかし、私は食事をするに値しないので、これ以上生きたくない。

Athenagora confusus ascendit in superiori navis et dixit: |Athenagoras, confused, ascended|"ascended" or "went up"||||| ||||上部の||| Athenagoras, confused, went up to the top of the ship and said: アテナゴラスは戸惑って上の船に上がり、言った:

Non valeo persuadere domino vestro, ut ad lucem exeat; quid faciam, ut revocem a proposito mortis? ||||||||||||"call back"||| ||||||||||||引き戻す||目的| I cannot persuade your master to go out into the light; what can I do to change his mind about death? あなたの主人を説得する価値はない。彼が光のもとに出てくるように、私はどうすればよいのか?死の目的から彼を引き戻すためには?

Vocavit unum de pueris suis et ait: Vade ad lenonem et roga eum, ut mittat ad me Tharsiam; habet enim sapienciam et sermonem suavem; poterit eum forsitan exhortari, ne talis taliter moriatur. |||||||||pimp|||||||||||wisdom and eloquence|||sweet speech|||"perhaps"|encourage him||"such a one"||"may die" ||||||||||||||||||||||||助けることができる||おそらく||||そのように|死ぬ He called one of his boys and said: Go to the pimp and ask him to send me Tharsia; for she has wisdom and sweet speech; perhaps she can convince him not to die in such a way. 彼は自分の少年の一人を呼び寄せて言った。「売春宿に行って、私のところにタルシアムを送ってくれるように頼んできなさい。彼は知恵と優雅な言葉を持っている。彼がそういう形で死ぬことがないように、彼を励ますことができるかもしれない。」